Zaterdagochtend 17 februari, mijn tweewieler op de auto en dan naar Sprang-Capelle om vanaf daar samen met Anita naar Waalwijk te rijden.

Lang geleden dat ik een wintertocht deed maar Gerda Schoots had als nieuwjaarswens dat ze mij heel vaak zou zien in 2024. Dus ik maar snel ingeschreven want ik wil dat mensje natuurlijk wel een beetje tegemoet komen.

Vanaf Anita het HalveZolenpad op, makkelijk want door deze te volgen komen we precies bij het startpunt uit. Onderweg kregen we een aanplakker achter ons. Kees Flipsen haalde ons in en bleef lekker uit de wind rijden.

Gezellig bijkletsen tot aan de sporthal waar al een aantal steppers stonden te wachten. Uit verschillende hoeken waren ze uit bed gekropen om mee te steppen/fietsen. Het Westland en Soest van boven de rivieren tot aan Veldhoven en Oudenbosch, onder de rivieren . En natuurlijk nog een groot aantal binnen een kleinere schaal.

De planning voor een kopje koffie bij de sporthal  bleef achter slot en grendel. Dus op lege maag en voor sommige met een te laag cafeïne gehalte, zijn we vertrokken met een groep van 14 tweewielgebruikers. De meeste zonder zadel en sommige hadden hun zadel wel meegenomen.

Zoals altijd was er een mooie tocht in elkaar gezet. Ik step toch al vele jaren in deze omgeving maar heb toch veel weggetjes gezien waar ik nog nooit geweest was. Na een aantal kilometers helaas een eerste (en laatste) lekke band. Pech voor William en de medeplakkers maar de rest gaat tijdens het wachten gewoon door met bijkletsen over al de belangrijke zaken in ons leven maar vooral gezellig geklets en gelach.

Het bandengeplak was snel geregeld en zo konden we de weg vervolgen. Richting Tilburg en dan weer afbuigen naar Loon op Zand waar we een heerlijk broodje hamburger ophebben.

Met gevulde maag nog een rondje Drunense Duinen met een koffie/thee/warme chocomel/bruin biertje stop bij de Rustende Jager. Daarna door de , altijd mooie Drunense Duinen, terug naar Waalwijk.

Daar aangekomen zijn er een aantal meteen naar huis gegaan en de rest is voor een afzakkertje de sporthal nog ingegaan. Anita en ik hebben William nog maar op sleeptouw genomen en thuis gebracht, hij had de heenweg minstens 5 kilometer omgestept. Zijn TomTom op “auto” gezet waarschijnlijk 

Maar al met al, het was wederom een gezellige, goed georganiseerde wintertocht.
Tot 3 maart a.s. voor alweer de laatste wintertocht.

Irma