Icy roads en winterse plaatjes

Zondagmorgen 10.00 uur. Vandaag ben ik aan de late kant en moeten de bandjes nog worden opgepompt. Zo nu en dan heb ik ruzie met de franse ventielen maar gelukkig is Bram wat handiger, waarvoor dank. 

Op deze voorlopig laatste koude dag, zijn de weergoden ons gunstig gezind. Het is +1 of +2 of zo en windkracht 4. Met heel veel laagjes, warme muts onder de helm en al dan niet voorverwarmde handschoenen, trotseren we de kou. En even onderweg zijnde, valt het eigenlijk best mee.

Vanuit de sporthal vertrekken we met z'n vijven voor alweer de 3e steptocht uit de Winterserie 2023-2024. We gaan richting de Bergsche Maas en hebben daar de veerpont voor ons alleen. 

Aan de overzijde krijgen we een lang recht stuk met aan beide kanten een prachtig uitzicht over de velden. Hier en daar ligt nog sneeuw en dat voegt zeker wat toe aan het uitzicht. Het rolt lekker met de wind in de rug. We nemen de brug en gaan zo weer over het water. Vandaar gaat het over dijkweggetjes met prachtig uitzicht over de winterse velden, via Heesbeen en Doeveren richting Drunen. 

In Drunen gaan we op zoek naar Cafetaria Polonia. In eerste instantie rijden we het in volle vaart voorbij maar Google wijst ons de juiste weg. Het blijkt dat de naam van de gevel is gehaald voor onderhoud. Na een lekker broodje kroket of frikandel en iets warms te drinken, gaan we weer op pad. Als je lekker binnen hebt gezeten lijkt het wel kouder geworden, zeker nu we de wind meer op kop hebben. Maar al snel zijn we weer gewend.

We gaan door de Drunense duinen en de Loonse- en Drunense Duinen. Het is hier volop genieten van de mooie omgeving, zeker met de sneeuw erbij. We krijgen hier vaker te maken met ijsplekken en sneeuw op de weg, dus is het oppassen. De stukken met zachte sneeuw remmen behoorlijk af, hierdoor gaan we hier niet zo snel en waag ik het zelfs even te stoppen voor een fotomomentje. Gelukkig wordt er gewacht en kan ik snel weer aansluiten.

Helaas komt aan alles een eind, ook aan dit prachtige deel van de route. Zo'n 8 km voor het einde vraagt Paul of we nog even willen knallen maar we vinden het wel goed zo en rijden in normaal tempo naar "huis". Bram gaat wel nog even los en sluit het laatste stukkie aan bij fietsers die ons inhaalden. We laden de steps in/op de auto's en doen nog even een drankje ter afsluiting.

Terwijl ik dit schrijf, klopt storm Isha aan de deur. Ik prijs me gelukkig dat het vandaag niet zo hard waaide.

- Agnes Tops -